Zo zeg, voor de eerste keer dat de wekker me wekte, het was toen 8 uur. Ik ga me thuis voelen in Brasil.....
Maar vandaag terug.
Het regent, ook dat is Braziliaans.
Het inchecken gaat snel.
We hebben nog ff tijd om wat te snuffelen. En Ja ik vind nog een leuke armband, zoals ik de Br. Dames heb zien dragen, goudkleurig, maar och zo nep, toch vind ik het mooi en JT pingelt nog wat en
krijgt het voor elkaar.
Dan boarding, wel, ook dat gaat super, volgens mij vertrekken we binnen de tijd.
Naast mij zitten een Braziliaanse man en vrouw, beide met een rozenkrans in hun hand.
Als we boven de wolken komen schijnt de zon.
Mijn plek is zgn. Bij het raam, maar er is geen raam en de mw. Die voor mij zit heeft een geweldige haardos, die het voor/zijaanzicht voor mij drastisch belemmert, voor en na kan ik iets waarnemen
tussen d'r haren door.
Het is fijn om weer naar huis te gaan, temeer daar ik de indruk heb dat de missie is geslaagd en dat de natuur mij nog es te meer duidelijk maakte, hoe klein wij mensen zijn.
Van de mw. Die naast me zit, krijg ik een bonbon die goed aan de maat is, past goed bij haar en haar partner. Het is mij opgevallen dat er niet zoveel verschillig in de maten van de mensen hier in
Br. en bij ons, vele overgewichten maar ook slanke meiden en dames. Mijn leeftijds genoten zijn in meerderheid stevig. Maar wat wil je ook met de keuken hier, de mannen buiken hier ook prima. Ook
hier fitness centra
We krijgen water en dezelfde zoutjes, zeker een deal,met de fabrikant????
We landen om 11.30 in Rio nu wachten tot de vlucht
Naar A'dam oef, het is hier warm en de zo'n schijnt weer. Het uitstappen duurt ff.
We gaan naar de bovenste verdieping van de AirPort en daar is het koel, intussen is mistig geworden.
Zopas hebben we een poosje buiten gestaan. De koffers zijn weg. De allerlaatste maaltijd hier.
Om 8.30 u zitten we in de auto na een lekker en overvloedige maaltijd, maar zo langzamerhand weet ik hoe ik met al dat lekkers om moet gaan.
9.30 zijn we in het park : cataratas de Argentijnse kant van de watervallen.
Eerst in een treintje ipv met de dubbeldeks bus.
Lekker geslapen, om 11 u. Lag ik denk ik al
, wel 2 x wakker omdat ik het benauwd had, ik had nl. De airco uit gedaan en de deuren open van het balkon, toen kwam ik er achter dat vanaf t schemabuiten warme lucht binnen kwam. Dus de airco met
al zijn geruis, maar ik viel snel weer in slaap, geen wonder na de heerlijke Caipirinha.
10 uur vertrekt de trein volgens het schema, ik ben benieuwd, we zijn per slot in een ander land. Argentinië, tjonge jonge.
Nu is het 11.45 en we staan opnieuw in de rij voor het treintje.
Het was ong.800 mrt lopen over een brug.
Nu is het weer warm, subtropisch warm.
Ook dit gebied is mooi, we genieten ervan met velen.
Toch wordt er niet agressief gereageerd, ieder is rustig.
JT heeft een schoen waarvan de zool bijna loslaat, maar vindingrijk als hij is wordt de schoen met voet in een plasticzak gestoken de zak wordt met 2 zakdoeken gefixeerd en JT kan weer verder.
Om nu dit deel van de watervallen te zien, dat is hee bijzonder, gisteren keken we er tegen aan, nu lopen we erover heen, ook dat moet via de foto
's te zien zijn.
Vanwege mijn minimale bepakking, is de oplader voor de camcorder in Curitiba. Dus stop ik met waterval-foto's te maken.
De mannen nemen nog een tochtje naar beneden via trappen, ik houd het voor gezien. In trappen ben ik niet zo goed, op beide manieren, trappen lopen en trappen geven.
Het is nu tegen half drie.
Ik zit heerlijk in de schaduw met voor en na den lekker briesje en het vallende water op de achtergrond, het lijkt een beetje op de zee, het verschil is, zee is dynamisch, watervallen egaal.
Ik hoor allerlei geluiden van dieren, vogels denk ik .
Het geluid van de Quat ken ik nog niet, die zijn in grote getale aanwezig, het zijn net meeuwen, als je er niet op verdacht bent springen ze zo op je tafel om jouw eten t gaan nuttigen. Van een
medewerker van een restaurant hoorde ik hoe je ze kan wegjagen,
Sissen als een slang. o deed hij het en het werkte.
Dan opeens als ik zit te praten met een Portugese die Engels kent, overvalt ons een tropische regenbui, wow....
Eerst schuilen we bij de vuurtoren, maar dat helpt niets, dus verder, seike nat.
Leuk hoor, dat ook mee te maken.
Ik zoek de trein maar op want daar is een overkapping. De jongens komen na een tijdje daar ook.in het open treintje naar de ingang, JT zet op mijn aanraden de paraplu op want hij zit aan de ene
open kant en Taco heeft een jas, ik zit lekker in het midden.
We hebben nog gekeken bij allerlei zaakjes om leuke dingen aan te schaffen, dit is niet gelukt alles veel te duur, echt te duur.
Dan begeeft de schoen van JT het, de zool is nu helemaal los. Bij de auto kan hij de slippers aan doen en zo maakt hij de vliegreis.
Nu staan we in de rij voor de grenspost, er is een staking gaande en komt niemand door, zegt men. JT gaat het eens vragen, op zijn slippers (die kan hij straks ook weggooien) want het vliegtuig
gaat natuurlijk wel op een gegeven moment, we hebben de tijd nog even.
Nu is nu al 16.45 u
We moeten om Half zes inchecken.
Er blijkt een staking van de onderwijzers te zijn in Argentinië het is niet bekend hoelang dit gaat duren.
JT heeft iets geregeld. Na verloop van ong. 15 min kunnen we oprijden om te stempelen. Dan nog door de post van Brasil, daar moeten we de auto uit en ieder moet een formuliertje in tweevoud
uitschrijven, dit gaat vrij vlot.
Al met al hebben we veel tijd verloren en we moeten gelijk door om de auto in te leveren, we hebben niet eens tijd om af te tanken.
Dan de kofferbak leeghalen, de natte spullen en de kapotte schoenen worden verwerkt en op naar het vliegveld.
Keurig op tijd vertrekken we.
Ik blijf vliegen een mooie bezigheid vinden, tot nu toe.
Als we aankomen dan snel in de taxi naar ibis.
W.s. kunnen we in het hotel nog eten.
Deze reis zit ik achterin, achter de vleugel en het is al donker als we vertrekken, mooi al die lichtjes van de startbaan.
Nu is het 8 uur. In de avond.
Wat een prachtig gezicht die steden onder je al die lichtjes.!!
Het is ruim 10 uur en we hebben voor de laatste keer gegeten zoals men dat in Brazilië doet.
Straks nog ff een afzakkertje en dan.....op huis an......
Gisteravond een heerlijk drankje gedronken, een echt slaapmutsje.
De koffers laten we in dit hotel achter. Ik heb het minimum van het minimum in mijn tas gepakt voor 1overnachting.
Lekker makkelijk.
Het was weer een lekker ontbijt, fruit en vruchtensap en allerlei broodjes en koffie en warme gerechten waarvan ik de naam niet meer weet.
Het is 8.45 en we zitten weer in de AirPort van Curitiba. Poeh modern zeg, dit vliegveld kwam ook als beste uit de nationale test .
Vannacht is de iPad niet opgeladen, dus heb ik weinig stroom.
Het vliegtuig waarmee wij moeten heeft vertraging. Een kwartier. Deze keer zijn niét alle stoelen bezet, ik zie zeker 5 leeg.
10.30 je moet geen haast hebben hier, want om 7 op en om 10.30 pas vliegen terwijl je op 5 min. Afstand zit van het vliegveld, ook dat went.
Goed geslapen, super hotel er is zelfs een föhn. Voor de laatste keer mijn haar hier gewassen? Het water ruikt naar chloor. Is dus niet te drinken.
Het opstijgen vind ik een feest.
We bekijken gelijk na het huren van de auto, het hotel en reserveren dan, het is even goedkoop als de vorige.
Vervolgens gaan we eten ff snel, dat kan in het park niet. Dat kan wel, maar dit is goedkoper en we blijven grunnegers, niet waar?
In een soort cafetaria.
Intussen maakt Jt zich klaar voor een wandeling in het park, dwz hoed op en insmeren.
Ik mag ook smeren.
Dan lopend naar de kassa,het is baie heet en ik wordt er bijna stoned van.
In het gebouw waar de kassa is is het lekker koel.
Nu moeten we met de bus, die ons naar het begin van het te lopen pad brengt. Dan gaan we langs allerlei treetjes en schuin omhoog lopende paden naar boven , het wordt steeds mooier, dat kun je zien
aan de foto 's hoop ik .
We zijn om half twee in het park en we gaan er om 04.55 weer uit
tjonge dat was vroeg opstaan vanmorgen half 4 dus en om half 5 in de taxi. We hadden teveel bagage voor 1 taxi dus dat werden er 2 de eerste ging door rood rijden de onze deed dat eerst niet, later
wel. Ach ze weten precies wat het kan hebben denk ik .
we waren dus op tijd in de vertrekhal, zegt Taco opeens waar heb jij je paspoort, ik zei euh die hebben we toch niet nodig, dit is toch een national vlucht, wel nodig dus en ik wist werkelijk niet
waar ik h' M had. In de hal. Beide koffers open m was nergens in, opeens stuit ik op mijn beurs, die gebruikte ik niet van wege, julliemwetennhet vast nog de criminaliteit enzo. Ja gelukkig daar
zat ie in. Snel,de koffers weer dicht, ik zei de neksteun wil ik eigenlijk wel,gebruiken, goed, die werd eruit gelegd. We komen door de douane, ja ja willen ze in mijn koffertje kijken, de nieuwe,
zeg maar. Vraagt de juf of ze er even in maf kijken want er zit volgens haar gas in, ik zei. Ja hoor dat mag, u vindt toch niets, maar jawel ze vond mij haarlak en dat mag niet in de hand bagage,
weg haarlak. Toen zijn. We in een favela geweest, daar schrijf ik niet over.
vervolgens hebben,we het christus beeld bekeken, daarheen ik niet zoveel mee, maar het uitzicht, ohhh overweldigend
. In mijn bespaar idee over gewicht mee torsen had ik mijn camera en mijn video en d telefoon niet mee, Taco wel en die heeft mooie beelden gemaakt., we kwamen aapjes tegen toen we de trappen
afliepen, ach ja het is ook een oerwoud rpwaar de berg van 800 mrt in staat, hij mocht niet gevoerd
daarna terug naar de stad er gegeten en naar het vliegveld om naar Curitiba te gaan, wow wat weer een prachtige vliegreis. Vervolgens hebben we Ivete ontmoet, die had ik gevraagd naar de vliegbasis
te komen. Ik had Pindakaas met nootjes voor haar en wat money, ze is het zo waard om eens verwend te worden.
Nu zijn we in een ibis hotel, ik heb me heerlijk gedouched en na een alcoholische versnapering na zoveel,dagen, denk ik vast lekker te slapen, alhoewel de airconditioning erg lawaai maakt, ik zal
de oordopjes dus maar weer gaan gebruiken..
lieve mensen, de missie is klaar, nu mogen we ons ff ontspannen, zin in!!
zo onze laatste zondag hier in Brazilie, vanmorgen werde we naar Grvatai gebracht, daar is een contact depte nog niet hadden gesproken.
dat was gezellig, er waren een aantal mensen gekomen, waarmee wij een gesprek hadden, het valt ons steeds weer op, hoe vrijmoedig deze mensen spreken over hun geloof.
gaarna gingen we naar Porte aleger terug en ik heb tapioca koeken leren bakken bij Sylvana en meel mee gekregen. De vorige keer had Taco meel meegekregen, maar dat was niets geworden, nu mag ik het
mee en ik zal proberen er iets van te brouwen samen met Taco, dus Jannet, je bent vast gewaarschuwd.
we waren vroeg weer op ons logeer adres en ik ben ff gaan pitten, daarna heb ik de koffer herzien en mijn nieuwe koffer ingericht, ik denk dat het een stuk gemakkelijke zal,gaan, wel ben ik bang
voor extra betalen, maar dat zij dan maar zo.
om 6 uur hadden we nog een dienst . Daana nog 2 interviews en klaar is Kees. Het is nu nog aan de vroege kant maar morgen moeten we om 04.30 het huis uit naar het vliegveld, voor een bezoek aan het
kinder tehuis, in Rio de Janeiro, dus slapen maar.
met de begeleider hebben we de stad een stukje gezien, hetzij een miljoenen stad met 1,5 milj. Inwoners dus wat wil je met de stad bekijken.
we hadden een lange dag winkelen en 2 x de boot missen, markten bezoeken, overdekt en opengeld van de bank halen met alle toeters en bellen die daar bij horen. En 's avonds de kerkdienst van 7.30,
wat 7.00 u zou zijn, maar daar doen ze hier niet moeilijk over. Het duurde tot 22.30 en het was erg afwisselend, zang en toespraken en lekker eten, veel knuffelen en op veel foro's gezet worden
Zelfs samen met 2 heuse gaucho's . We waren om 01.30 u thuis en we zijn na wát drinken gaan slapen. Want we moesten weer vroeg op.
Zopas had ik een langer verhaal erop gezet, maär door het ff uitvallen van het internet is dat niet geüpload duwen ik het ni flink ingekort.
redelijk op tijd vertrokken, na 200 km zijn we op de plek waar we worden verwacht, tenminste daar ga je vanuit, na vele handen vol mispels te hebben gegeten komt de pastor aangesmeerd, daarna nog 2
leden van de kerkenraad.
we horen hun verhaal aan en maken onze rapportage, dan weer 200 km en de volgende bijeenkomst staat ons te wachten, erg leuk, Canela daar hebben wij uit Roden contact mee. De pastors zijn eigenlijk
stuk voor stuk gedreven mensen, zeer sociaal.
het feit dat er een vrouw mee is gekomen, die ook nog vragen sel't en daarvan notitie maakt is nieuw voor hen. De vrouwen hier zijn reuze enthousiast om mij te zien en t spreken.
na het gesprek gaan we even in een soort Bakkerswinkel staande een kop koffie drinken.
daarna zijn we vrij, geen verplichtingen meer. AH lekker, we gaan de stad Gramado in en daar hebben we chocola gekocht door Zwitsers gemaakt dus op hun manier, het is smoordronken in de winkel. Er
boven is een soort restaurant daar nemen we op aanraden van de verkoper een plasticbakje, daarin komt fruit,vers en dan ijs daarop warme chocolade saus, oooohhh wat een traktatie, nog wat winkels
ingelopen, mooie schoenen zeg.
dan op naar ons logeer adres, 125 km verderop, daar woont onze begeleider, hier blijven we 3 nachten, heerlijk. Lekker bed, kun je wel met 4 man inslapen.
moegen vroeg gaan we met een ouderling de omgeving verkennen en om 3 uur moeten we terug zijn voor de volgende meeting in farapihou, ik weet niet of ik de naam goed schrijf.
ik stop wreven mee, want ik moet mijn koffer nakijken bijna de helft van de kleding heb ik niet hoeven gebruiken en dat laat ik maar achter denk ik, want met al die presentjes die we krijgen komen
we met ruimte tekort te zitten.
Het is hier heerlijk Nederlands weer op dit moment, dus al die leggings enzo zijn niet nodig geweest. Groeten M
vandaag hebben we weer een lange reisdag gehad,, we zagen zoveel dingen, nu gingen we de bergen weer in, zo raar rijdt je op ik weet wel niet hoe op ik weet niet hoe veel ANP en heb je een hele
bergketen om je heen, toch zie je watervlakten en rijstvelden, tabaksplanten en het groeit en gedijt, die tabaksplanten staan in de akker zoals wij aardappelen op de akker hebben staan. op dit
moment kan ik ff geen foto's uploaden, gisteravond zijn we bezig geweest voor het eerste regioblad van Drenthe mission, dat was een heel karwei, want lang niet alle foto's zijn geschikt om in het
blad afgedrukt te worden en vandaag is de deadline. nu moeten we eigenlijk ontbijten want om half negen worden we weer opehaald, we gaan naar een of ander bedrijf en daarna naar Cnela waar wij als
rodenaren aan verbonden zijn. ik heb zoveel verhalen in mijn hoofd, ik hoop het straks bij jullie te kunnen spuien.
Wat een Feest om te horen dat Harko en Enna een zoontje hebben, wat een vondst die naam, ik ben God dankbaar dat alles goed is verlopen. Vannacht zag ik dat hij gebeld had, het was hier 1 uur, toen
heb ik toch maar ff terug gebeld, wat een idee hij vanuit het ZH in Drachten en ik hier in Br. op mijn bed, een heerlijk bed rouwens en weer een zeerluxe huis.
ik vindt het een raar idee dat ik de nieuwe kleinzoon pas volgende week kan gaan zien, het liefst vloog ik ff heen en weer om Enna en Dirko en Harko Margriet te gaan feliciteren.o,o, ik wordt
geroepen en de koffer is nog niet dicht.
